Odp: Dyskopatia a jazda na rowerze. « 11 Sty 2017, 22:27 ». Rzeczywiście przy problemach lędźwiowych wysokie ustawienie kierownicy bardzo poprawiało komfort jazdy (wysoki mostek). Nie jeżdżę na MTB, do lasu wjeżdżam tylko sporadycznie z dziećmi (bardzo spokojnie żeby ich nie wytelepać) Na szczęście aktualny stan (ogólna Poprawne ustawienie siodełka. Wsiądź na rower. Jeden pedał powinien się przy tym znajdować w najniższym położeniu tak, by można było oprzeć stopę na pięcie. Jeżeli noga jest wyprostowana i całkowicie wyciągnięta, siedzisz poprawnie. Nie obawiaj się, nie będziesz jeździć z tak wyciągniętą nogą. rozpoczynamy jazdę na rowerze przy bezpiecznym poziomie cukru; kontrolujemy poziom cukru po 30 minutach jazdy; zabezpieczenie w postaci glukozy, owocu lub batonika są koniecznym elementem każdej aktywności fizycznej. Powodzenia na treningach! Wysiłek fizyczny w cukrzycy – cykl informacji i porad dla chorych na cukrzycę (i nie tylko). Okazuje się też, że cycling może wpływać na diagnozowanie problemów z prostatą - przyczynia się do intensyfikacji objawów zwiazanych z rozwojem raka prostaty. Jak odkryli uczeni, jazda na rowerze może spowodować zwiększenie poziomu substancji o nazwie PSA we krwi (ang. Prostate Specific Antigen). Jest ona głównym wyznacznikiem Jazda na rowerze – co daje w kontekście zdrowia? Wzmocnienie mięśni, płaski brzuch to nie wszystkie efekty, na jakie możemy liczyć decydując się na regularną jazdę na rowerze. Jak wskazują liczne badania, regularne przejażdżki pomagają obniżyć poziom cholesterolu, a także zwiększyć ogólną wydolność organizmu. Jazda na rowerze daje ogromną przyjemność. Niestety, czasami pojawia się problem w postaci bolących czterech liter, nawet po krótkiej przejażdżce. To potrafi skutecznie zniechęcić do jeżdżenia – a nie powinno. W tym poradniku pokażę Wam kilka sprawdzonych sposobów, jak pozbyć się tego problemu. TK83gJ. Jak jeździć rowerem po mieście, przepisy ruchu drogowego, - przepisy dotyczące ruchu rowerów, mandaty Jazda po ulicy Jadąc po ulicy trzymaj się prawej krawędzi jezdni jednak w bezpeicznej odległości. Liczne wyżłobienia przy krawężnikach czy studzienki kanalizacyjne mogą być niebezpieczne dla rowerzysty i skutkować wywrotką. Również nagle wyjeżdżający samochód z bocznej uliczki może stanowić dla ciebie zagrożenie. Zabrania się rowerzyście jazdy bez trzymania przynajmniej jednej ręki na kierownicy oraz nóg na pedałach. Możesz wyprzedzać wolno jadące samochody zarówno z prawej jak i z lewej strony. Na skrzyżowaniach możesz jechać środkiem pasa. Jesteś lepiej widoczny co zwiększa Twoje bezpieczeństwo. Pamiętaj jednak, że gdy już przejedziesz skrzyżowanie, powinieneś zjechać do prawej krawędzi jezdni. Na przejeździe rowerowym masz prawo pierwszeństwa przed pojazdami. Nie wjeźdźaj jednak rozpędzonym na przejazd! Kierowca mimo wszystko może Cię nie zauważyć i potrącić. Rowerzyści mogą jechać obok siebie gdy nie utrudnia to ruchu innym pojazdom. Rowerzyści mogą jechać w grupie ale nie większej 15 osobowej. Kiedy możesz jechać po chodniku? Możesz skorzystać z chodnika gdy: dopuszczalna prędkość na jezdni jest większa niż 50km/h oraz chodnik ma co najmniej 2m szerokości pod twoją opieką znajduje się dziecko w wieku do 10 lat występują złe warunki pogodowe: oblodzona nawierzchnia jezdni czy silny wiatr mogący zepchnąć ciebie na środek jezdni Pamiętaj jednak, że pierwszeństwo na chodniku mają piesi i powinieneś tak dostosować prędkość i styl jazdy aby nie stwarzać dla nich zagrożenia. Za co dostaniesz mandat? Kwalifikacja prawna wg. kodeksu wykroczeń Naruszenie Naruszone przepisy ruchu drogowego z aktów prawnych wg opisu pod tabelą* Grzywna art. 97 Naruszenie przez kierującego rowerem obowiązku przewożenia dziecka do lat 7 na dodatkowym siodełku art. 33 ust. 2 50zł art. 90 Nieustąpienie pierwszeństwa pieszym przez kierującego rowerem korzystającego z drogi dla rowerów i pieszych art. 33 ust. 1 50zł art. 90 lub 97 Naruszenie przez kierującego rowerem lub motorowerem zakazu jazdy po jezdni obok innego uczestnika ruchu art. 33 ust. 3 pkt 1 50zł Naruszenie przez kierującego rowerem lub motorowerem zakazu jazdy bez trzymania co najmniej jednej ręki na kierownicy oraz nóg na pedałach lub podnóżkach art. 33 ust. 3 pkt 2 50zł Naruszenie przez kierującego rowerem lub motorowerem zakazu czepiania się pojazdów art. 33 ust. 3 pkt 3 100zł Naruszenie przez kierującego rowerem na przejeździe dla rowerzystów zakazu wjeżdżania bezpośrednio przed jadący pojazd art. 33 ust. 4 pkt 1 150zł Naruszenie przez kierującego rowerem na przejeździe dla rowerzystów zakazu zwalniania lub zatrzymywania się bez uzasadnionej przyczyny art. 33 ust. 4 pkt 2 100zł Naruszenie przez kierującego rowerem przepisów o korzystaniu z chodnika art. 33 ust. 5 50zł * Powołane w kolumnie 4 bez bliższego określenia przepisy oznaczają przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568 i Nr 200, poz. 1953).[1] Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 170, poz. 1393).[2] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 48, poz. 239, z 1995 r. Nr 136, poz. 670, z 1997 r. Nr 101, poz. 631, z 1998 r. Nr 148, poz. 968, z 1999 r. Nr 59, poz. 623 oraz z 2002 r. Nr 150, poz. 1240).[3] Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 i Nr 86, poz. 958, z 2001 r. Nr 125, poz. 1371, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 62, poz. 554, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804, Nr 113, poz. 984, Nr 214, poz. 1816 i Nr 216, poz. 1826 oraz z 2003 r. Nr 80, poz. 717 i 721 i Nr 200, poz. 1953). [4] Rozporządzenie Ministra Transporty z dnia 31 lipca 2007 r. w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu niektórych rodzajów pojazdów na drogach (Dz. U. Nr 147, poz 1040) W dzisiejszych czasach, w dobie Internetu i nowoczesnych urządzeń technologicznych coraz częściej zapominamy o jednej z najzdrowszych form aktywności fizycznej - ruchu na świeżym powietrzu. Dlatego tym bardziej cieszy każdy nowy „zapaleniec”, porzucający komputer bądź telewizor i biegnący na „dwór”. Spędzanie wolnego czasu na świeżym powietrzu poza tym, że sprawia nam dużo radości, wiąże się z wieloma dobroczynnymi skutkami, oddziałującymi na nasz organizm. Zatem zanim założysz wygodne ubranie i ruszysz zwiedzać świat na rowerze, dowiedz się, co daje jazda na rowerze: 1. Poprawa odporności organizmu2. Jazda na rowerze - Smukła sylwetka3. Sprawniejsze serce4. Relaks dla mózgu5. Spowolnienie starzenia się organizmu6. Mocne mięśnie i kręgosłup7. Jazda na rowerze przeciwdziała osteoporozie8. Rekonwalescencja9. Zdrowsze oczy i lepsza percepcja10. Zdrowie psychiczne 1. Poprawa odporności organizmu Jedną z największych zdrowotnych zalet jazdy rowerem jest hartowanie ciała – nasz organizm poprawia swoją odporność, co gwarantuje, że infekcje nękające nas zwłaszcza w okresie wiosennym będą zupełnie niegroźne. Z przeziębieniem czy grypą poradzimy sobie łatwo i szybko, jednak pod pewnym warunkiem – rowerowy trekking musimy uprawiać regularnie! Nie zapomnijmy również o odpowiedniej odzieży rowerowej, która zagwarantuje nam ochronę w każdych warunkach, niezależnie czy świeci słońce czy pada deszcz. 2. Jazda na rowerze - Smukła sylwetka Jazda rowerem wpływa pozytywnie na poprawę figury, buduje i wzmacnia nasze mięśnie, dzięki czemu stajemy się silniejsi i bardziej sprawni. Otyłość jest poważnym problemem naszych czasów, warto zauważyć że dotyka ona znaczną część polskich nastolatków – nie jest już to tylko problem USA. Dlatego tak ważne jest zapobieganie, a nie leczenie! Nawet niezbyt długa i intensywna jazda na rowerze zapobiega otyłości (oczywiście w połączeniu z odpowiednią dietą) i pozwala na zrzucenie nawet kilkuset kalorii w ciągu godziny, czego efektem jest utrzymanie ładnej i zgrabnej sylwetki. Jeśli od dłuższego czasu walczymy z tkanką tłuszczową, jazda na rowerze to sprawdzony sposób, który nam w tym pomoże. 3. Sprawniejsze serce Korzyści z jazdy na rowerze dotyczą również poprawy pracy serca i chronienia go przed miażdżycą. Poruszając się na dwóch kółkach nasze tętno mocno przyśpiesza, przez co budujemy wytrzymałość organizmu. Słabe serce jest powodem wielu chorób cywilizacyjnych, prowadzi często nawet do zawału! Dlatego regularny sport chroni nas przed wizytami u lekarzy i coraz gorszym samopoczuciem, którego prędzej czy później nie unikniemy prowadząc bierny tryb życia. Czy nie byłoby wspaniale zamiast „zadyszki” po wejściu na drugie piętro, oddychać spokojnie i z uśmiechem na twarzy? 4. Relaks dla mózgu Kolejnym zdrowotnym aspektem jazdy na rowerze jest poprawa naszego samopoczucia, wynikająca z faktu aktywnego odpoczynku i relaksu na świeżym powietrzu. Nasz mózg podczas jazdy dotlenia się, nasze ciało wydziela endorfiny, co sprawia że podczas wycieczki rowerowej jesteśmy po prostu szczęśliwsi. Nasz mózg przez wiele następnych dni działa lepiej i szybciej, co owocuje między innymi łatwiejszym i wydajniejszym przyswajaniem wiedzy. Ta funkcja roweru sprawia, że korzystają z niego również osoby będące w depresji, narażone na duży stres (czy to w domy czy w pracy). 5. Spowolnienie starzenia się organizmu A teraz coś dla lubiących dbać o swoją skórę i ciało. Na regularnej rowerowej aktywności korzysta nasza skóra, która dotlenia się i poprawia swoje ukrwienie, wygładzając się i zdobywając młody, zdrowy wygląd. Również i nasze ciało na tym korzysta. W jaki sposób? To proste... jazda na rowerze wzmacnia cały organizm, a w efekcie starzenie się naszego ciała przebiega wolniej niż zazwyczaj. Wielu ludzi dopiero w podeszłym wieku uświadamia sobie że można było zapobiec wielu chorobom i schorzeniom, na przykład przez przyjemną jazdę na rowerze. Jeśli odpowiednio wcześnie zadbamy o nasze kości i mięśnie, za kilka lat wciąż będziemy czuć się zdrowi i pełni życia, ciesząc są świetną kondycją fizyczną. 6. Mocne mięśnie i kręgosłup Kolejna zaleta związana jest z budowaniem naszej masy mięśniowej, co szczególnie powinno zainteresować męską część społeczeństwa. Dzięki jeździe na rowerze ćwiczymy różne partie mięśniowe, szczególnie wzmacniane są mięśnie nóg, pośladków oraz brzucha. Nie jest to oczywiście zamiennik specjalistycznego sprzętu dostępnego na siłowni, ale jest jego doskonałym uzupełnieniem. Jazda na rowerze jest również świetną gimnastyką dla kręgosłupa, która pomoże zapobiec późniejszym schorzeniom i urazom tej części ciała. 7. Jazda na rowerze przeciwdziała osteoporozie Należy również wspomnieć o bardzo ważnej zalecie jazdy na rowerze, jaką jest ochrona naszego organizmu przed osteoporozą. Eksperci podkreślają, że właściwa aktywność fizyczna jest niezbędna, by uniknąć tej i innych równie poważnych chorób. Jeśli zadajesz sobie pytanie, „czy jazda na rowerze jest zdrowa”, pamiętaj o tym, że osteoporoza staje się epidemią naszych czasów. To zwiększona podatność na złamania, ból kości i ograniczenia w ruchu – wystarczy zadbać o nasze kości wcześniej, by uniknąć tych przykrych dolegliwości w przyszłości. 8. Rekonwalescencja Gdy jesteśmy po urazie bądź operacji, potrzebujemy sprawdzonego sposobu „dojścia do siebie”, tym samym jazda na rowerze może stać się dla nas możliwością udanej rekonwalescencji. Dzięki systematycznej jeździe na rowerze, nasz organizm zdecydowanie szybciej dochodzi do siebie i nawet po najpoważniejszych zabiegach pozwala powrócić do formy. Jazda na rowerze wzmacnia nasze stawy, jednak pamiętajmy o tym by się nie przesilać i podchodzić do wszystkiego z rozsądkiem. 9. Zdrowsze oczy i lepsza percepcja Zdobywając kolejne kilometry, pokonując kolejne trasy, wytężamy nasze oczy, co doskonale ćwiczy nasz wzrok. Odpoczynek od ekranów komputerów i telewizorów sprawi że nasze oczy zregenerują się, a wzrok dzięki świeżemu powietrzu wyostrzy się i poprawi. Przed przydrożnym pyłem zachęcamy jednak do stosowania specjalistycznych okularów. 10. Zdrowie psychiczne Na koniec nie zapominajmy o tak istotnym aspekcie jakim jest nasza psychika. Jazda na rowerze dba o całe nasze ciało, ale może zadbać również o zdrowie psychiczne. Większość z nas wie, że towarzystwo drugiej osoby bardziej nas motywuje, a wspólna jazda na rowerze jest po prostu ciekawsza. Znalezienie partnera do wypraw rowerowych nie powinno być trudne, zawsze możemy zaangażować kogoś z rodziny lub skorzystać z rozwijających się portali, na których ogłaszają się osoby zainteresowane danym sportem. Piętnaście minut uśmiechu przedłuża nasze życie o jeden dzień, znajdźmy zatem partnera do jazdy na rowerze, który zapewni nam dużo uśmiechu i dodatkowego dopływu endorfin oraz będzie dodatkowym wsparciem w chwilach zwątpienia. Kilka zdań na koniec Plusy jazdy na rowerze są niezaprzeczalne – jest to nie tylko przyjemna aktywność, ale również czynnik wpływający na nasze zdrowie umysłowe i fizyczne. Jeśli zależy nam na zdrowiu, smukłej sylwetce, sile i witalności na długo - nie powinniśmy dalej zwlekać. Zabierz kolegę bądź koleżankę i wsiadaj na rower, by wspólnie zwiedzać piękne okolice, o których do tej pory nie miałeś pojęcia. Za oknem już wiosna, zachęcamy zatem do skorzystania z tej pięknej aktywności – pamiętajcie jednak o kasku, zapasowej dętce, butelce wody i ubraniu się odpowiednio do panujących warunków pogodowych. Pada i mocno wieje? To nie jest żadne usprawiedliwienie – zalety jazdy na rowerze można wykorzystać także na modelu stacjonarnym – z pewnością niejeden czeka, by pomóc Ci w walce o Twoje zdrowie! Przygotowujesz się do zbliżającego się sezonu rowerowego? Poznaj nasze propozycje odzieży i akcesoriów rowerowych. >> 10 ZDROWOTNYCH PLUSÓW JAZDY NA ROWERZE - ZOBACZ GRAFICZNE PODSUMOWANIE << Kręgozmyk jest dysfunkcją, która dotyczy zaburzenia fizjologicznego ustawienia kręgów. W zdrowym układzie ruchu kręgi są ustawione jeden pod drugim. W kręgozmyku jeden krąg ześlizguje w kierunku przednim lub tylnym. Problem kręgozmyku dotyczy najczęściej odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Anatomia i uszkodzenia Kręgosłup człowieka jest zbudowany z 33 kości – kręgów nałożonych jeden na drugi, tworzących rusztowanie dla całego tułowia. Jest on podzielony na odcinki: szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy, guziczny. Każdy odcinek posiada swoją naturalną krzywiznę w kształcie łuku (widoczną, gdy patrzymy na kręgosłup z boku). W odcinku szyjnym i lędźwiowym mamy lordozę (część wypukła krzywizny skierowana do przodu). W pozostałych odcinkach mówimy o kifozie (część wypukła skierowana do tyłu). Zadaniem krzywizn jest lepsza amortyzacja i rozkład obciążeń działających na kręgosłup. Kręgi każdego odcinka kręgosłupa posiadają wyjątkową budowę, która umożliwia spełnianie określonego zadania w danym segmencie. Jednocześnie posiadają cechy wspólne, bez których niemożliwe byłoby dopasowanie każdej części kręgosłupa. Należą do nich m. in. : trzony, łuki czy wyrostki stawowe. Kręgi łączą się ze sobą dzięki: krążkom międzykręgowym (dyskom), które znajdują się między trzonami kręgów, przypominającym poduszki amortyzujące,stawom międzykręgowym, które składają się z dwóch powierzchni stawowych połączonych torebką stawową,więzadłom przypominającym niewielkie linki, które łączą kręgi z każdej strony. Za utrzymanie kręgosłupa w pozycji pionowej oraz ruchy w różnych płaszczyznach odpowiadają mięśnie kręgosłupa. Wyróżniamy mięśnie, które leżą powierzchownie (obejmują znaczną część kręgosłupa, ich napięcie możemy wyczuć) oraz mięśnie głębokie (łączące ze sobą głównie sąsiadujące kręgi). W odcinku lędźwiowo-piersiowym za prawidłowe ustawienie kręgów oraz zmniejszenie przeciążeń odpowiedzialny jest system stabilizacyjny. Należy do niego przede wszystkim: głęboko położony mięsień poprzeczny brzucha (jest jak pas stabilizujący dolny tułów), mięsień wielodzielny oraz mięśnie dna miednicy. W przypadku przesunięcia kręgów mamy do czynienia z dwoma różnymi problemami: Kręgoszczelina: przerwanie ciągłości kręgu w miejscu łuku kręgowego. Przerwanie może być jednostronne lub dwustronne. Wyróżniamy dwa czynniki, które muszą zaistnieć, aby nastąpiło przerwanie łuku: – anomalia anatomiczna: brak zespojenia łuku lub osłabiona wytrzymałość na obciążenia w wyniku zaburzeń wrodzonych (dysplazja) – naprężenia i napięcia mechaniczne w pozycji stojącej powodujące przeciążenia w tylnej części kręgosłupa, poprzez wielokrotnie powtarzane przeprosty kręgosłupa lub silny uraz Kręgozmyk: ześlizg kręgu w stosunku do kręgu sąsiedniego. Uszkodzenie kręgu (kręgoszczelina) i kręgozmyk często opisywane są jako jedna jednostka chorobowa choć nie oznaczają tego samego. W praktyce u około połowy pacjentów powstaje kręgozmyk w wyniku obustronnej kręgoszczeliny. Ześlizgowi najczęściej ulega czwarty lub piaty kręg lędźwiowy. Może również dojść do sytuacji gdzie krąg zsuwa się pomimo braku kręgoszczeliny jest to związane z duża niestabilnością segmentu ruchowego kręgosłupa. W zależności od stopnia przemieszczenia kręgu wyróżniamy 4 stopnie kręgozmyku: I gdy krąg przemieszcza się do o mniej niż ¼ szerokości trzonu II gdy krąg przemieszcza się do o mniej niż ½ szerokości trzonu III gdy krąg przemieszcza się do o mniej niż ¾ szerokości trzonu IV gdy krąg przemieszcza się do o ponad ¾ szerokości trzonu Objawy Do najczęstszych objawów kręgozmyku przedniego należą: ból miejscowy w okolicy odcinka lędźwiowo-krzyżowego (początkowo ból występuje tylko po wysiłku, z czasem w jego trakcie. W zmianach zaawansowanych nawet w spoczynku. Czasem największe nasilenie objawów występuje po długim odpoczynku, np. po nocy),ból promieniujący do pośladka, uda, łydki lub stopy (w wyniku ześlizgu kręgu może dojść do ucisku korzenia nerwowego co powoduje zaburzenia czucia, ból, drętwienie, osłabienie i zaniki mięśniowe),nadmierne napięcie mięśni przykręgosłupowych (w wyniku obronny przed dalszym zsuwaniem się kręgu),osłabienie siły mięśniowej (wynikające z przewlekłych dolegliwości bólowych i oszczędzania się pacjenta),objaw schodka (przebieg linii kręgów patrząc z boku jest nierówny, jeden wyrostek kolczysty może nadmiernie wystawać a sąsiedni może nie być wyczuwalny. Często dochodzi w tym miejscu do lekkiego wciągnięcia skóry,możliwe pogłębienie lordozy lędźwiowej (takie ustawienie może wpływać na zmianę sylwetki pacjenta – brzuch mocniej wysunięty do przodu). Kręgozmyk przedni może przebiegać również bezobjawowo, a pacjenci dowiadują się o nim, gdy wykonają zdjęcie RTG. W okolicy lędźwiowo-krzyżowej, gdzie najczęściej występuje kręgozmyk nie ma rdzenia kręgowego, więc nie ma ryzyka jego uszkodzenia. Na tym poziomie może się jednak rozwinąć zespół ogona końskiego, który objawia się m. in.: niedowładem mięśni, zaburzeniami czucia oraz oddawania moczu. Przyczyny Istnieje wiele przyczyn powstania kręgozmyku. Do głównych z nich możemy zaliczyć: – wady wrodzone: Anomalia budowy łuku kręgowego (najczęściej występuje w odcinku lędźwiowym). – mechaniczne przeciążenia i powtarzające się mikrourazy kręgosłupa: Powodują one powstanie pęknięć, które z czasem tworzą kręgoszczelinę. Taka sytuacja najczęściej dotyczy sportowców zawodowych oraz osób ciężko pracujących fizycznie. – zaburzenia ukształtowania krzywizn kręgosłupa: Dotyczy to głównie lordozy lędźwiowej (wygięcie łuku skierowane do przodu). W przypadku pogłębienia lordozy (hiperlordozy) dochodzi do znacznego obciążenia łuków kręgowych, szczególnie ostatnich kręgów lędźwiowych (L4 i L5). – urazy: Zarówno w wyniku urazów komunikacyjnych, upadków z wysokości, a także urazów sportowych (jazda konna, jazda na rowerze, jazda na motorze, gimnastyka, rugby, sporty walki) może dojść do złamania łuku kręgu, co może doprowadzić do powstania kręgozmyku. – choroba zwyrodnieniowa: Najczęściej procesom zwyrodnieniowym ulegają krążki międzykręgowe, które w wyniku starzenia obniżają się. Taka sytuacja powoduje niestabilność kręgosłupa, a to stwarza warunki do zsunięcia się kręgu bez uszkodzenia łuku kręgowego. – choroby powodujące osłabienie struktury kostnej: nowotwory, choroba Pageta, wrodzona łamliwość kości. – błąd jatrogenny: W wyniku przeprowadzonej operacji kręgosłupa. – hypermobilność: Jest to wrodzone zaburzenie budowy tkanki łącznej, która wpływa na budowę wszystkich stawów. W wyniku hipermobilności dochodzi do występowania zbyt dużej ruchomości stawowej, co podczas przeciążeń dnia codziennego oraz urazu zwiększa ryzyku powstania kręgozmyku. – ciąża: zmiany zachodzące w kręgosłupie podczas ciąży, mogą w znaczny sposób przyczynić się do powstania kręgozmyku. Środek ciężkości przesunięty do przodu, zwiększenie lordozy w odcinku lędźwiowym oraz wydzielanie relaksyny, znacząco zwiększają ryzyko wystąpienia niestabilności W przypadku kręgozmyku bardzo istotny jest dokładny wywiad, badanie ruchomości kręgosłupa oraz palpacja bolesnego rejonu kręgosłupa. Podczas badania w odcinku lędźwiowym często widoczny jest charakterystyczny uskok świadczący o obecności kręgozmyku. W trakcie badania powinno się dodatkowo ocenić postawę ciała oraz występowanie ewentualnych objawów neurologicznych w kończynach dolnych (drętwienie, pieczenie, ból elektryzujący, zaburzenia czucia, osłabienie i zaniki mięśniowe). Potwierdzeniem badania są wyniki diagnostyki obrazowej. Kręgozmyk przedni jest bardzo dobrze widoczny na zdjęciu RTG. Ważne, aby zdjęcie zostało wykonane w pozycji stojącej, ponieważ tyko wtedy można określić dokładny stopień kręgozmyku. Lekarz w uzasadnionych przypadkach może rozszerzyć diagnostykę o badanie tomografii komputerowej (TK) lub rezonansu magnetycznego (MR). Diagnostyka różnicowa W okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa jest wiele innych schorzeń, które należy wykluczyć przed postawieniem ostatecznej diagnozy. Do schorzeń odcinka lędźwiowo-krzyżowego przypominających w swych objawach kręgozmyk należą m. in.: – zmiany zwyrodnieniowe stawów międzykręgowych – dyskopatia – dysfunkcja stawów krzyżowych-biodrowych – złamania kręgosłupa – przeciążenia mięśniowe w obrębie kręgosłupa Ból w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa mogą świadczyć również o chorobach, które są umiejscowione poza kręgosłupem takich jak: – schorzenia układu pokarmowego – choroby nerek – problemy ginekologiczne Leczenie W kręgozmyku przednim strategia leczenia jest zależna od stopnia przemieszczenia kręgu. W przypadku pierwszego i drugiego stopnia kręgozmyku oraz braku objawów neurologicznych stosuje się leczenie zachowawcze (rehabilitacja+profilaktyka). Należy pamiętać, że leczenie zachowawcze nie ma na celu korekcji kręgozmyku a jedynie pomoc w zatrzymaniu lub spowolnieniu postępowania niestabilności (w oczekiwaniu na ewentualny zabieg operacyjny). W przypadku rozpoczęcia rehabilitacji kluczowa jest profilaktyka przeciążeń. Pacjenci z kręgozmykiem nie powinni dźwigać ciężkich przedmiotów oraz wykonywać prac związanych z użyciem dużej siły mięśniowej. Zaniedbania profilaktyki przeciążeń mogą powodować powiększanie kręgoszczeliny i dalszy ześlizg kręgu. Proces rehabilitacji warto rozpocząć od pracy nad stabilizacją. Jest to bardzo ważny element terapii. Ćwiczenia stabilizacji wymagają dużo cierpliwej pracy zarówno w gabinecie fizjoterapeuty jak i w domu. Terapia powinna być skupiona przede wszystkim na stabilizacji centralnej. Stabilizacja centralna to kontrola mięśni głębokich tułowia odpowiedzialnych za „centrum” naszego ciała (regionu miedniczno-lędźwiowego). Do mięśni tych zaliczamy m. in. mięsień poprzeczny brzucha, mięsień wielodzielny, mięsień skośny wewnętrzny brzucha, mięśnie dna miednicy oraz przeponę. To właśnie te mięśnie zapewniają nam prawidłową stabilizację dolnego tułowia. W przypadku kręgozmyku celem ćwiczeń stabilizacyjnych będzie zmniejszenie ryzyka postępowania niestabilności w przypadku przeciążeń dnia codziennego i urazów. W przypadku ograniczenia ruchomości segmentów znajdujących się powyżej i poniżej kręgozmyku konieczna może być poprawa zakresów ruchomości. W przypadku kręgosłupa kluczowa jest prawidłowa ruchomość wszystkich jego odcinków oraz obręczy barkowej i biodrowej. Należy pamiętać, że ograniczenie jednego rejonu zawsze będzie wpływało niekorzystnie na sąsiedni. W przypadkach dużego ześlizgu (stopień trzeci i czwarty kręgozmyku), korzystne mogą być pozycje korekcyjne. Są to pozycje przyjmowane w leżeniu, które wpływają na zmniejszenie sił powodujących ześlizg kręgu. Pozycje korekcyjne nie spowodują „nastawienia kręgów” ale mogą łagodzić objawy bólowe w oczekiwaniu na zabieg operacyjny. W nauce przyjmowania pozycji korekcyjnych może pomóc tylko doświadczony fizjoterapeuta. Fizykoterapia Fizykoterapia w przypadku kręgozmyku będzie stanowiła uzupełnienie terapii. Jej celem jest obniżenie bólu, rozluźnienie napiętych mięśni oraz łagodzeniu stanu zapalnego. W przypadku rehabilitacji pooperacyjnej przeciwwskazaniem do, niektórych zabiegów są metalowe elementy wstawiane podczas operacji. Jeśli nie ma przeciwwskazań korzystne może być zastosowanie: elektroterapii, ultradźwięków, laseroterapii, termoterapii (okłady ciepłe), fototerapii (lampy rozgrzewające), hydroterapii (kąpiele wirowe) lub magnetoterapii. Zaopatrzenie ortopedyczne W przypadku kręgozmyku przedniego w odcinku lędźwiowym korzystne może być stosowanie pasa stabilizującego lub sznurówki. Należy jednak pamiętać, że tego typu zaopatrzenie powinno być zakładane tylko w momentach największych przeciążeń, najdłużej przez kilka godzin w ciągu dnia. Każde zaopatrzenie ortopedyczne jest tylko uzupełnieniem procesu rehabilitacji, który usprawnia nasz naturalny system stabilizacji. Ciekawą pomocą są również wszelkiego rodzaju fotele ergonomiczne do pracy i domu. Dobrze dopasowany fotel może zmniejszyć codzienne przeciążenia i wpłynąć na złagodzenie objawów bólowych. Leczenie operacyjne W przypadku postępującego kręgozmyku z objawami neurologicznymi do kończyn dolnych (ból elektryzujący, drętwienie, zaburzenie czucia, osłabienie siły i zaniki mięśniowe) konieczny jest zabieg operacyjny. Celem operacji jest odciążenie struktur nerwowych, repozycja nieprawidłowego ustawienia kręgosłupa oraz stabilizacja. Do wykonania stabilizacji najczęściej używa się prętów i śrub. Ważne by w miarę możliwości otworzyć prawidłowe krzywizny kręgosłupa. O konieczności przeprowadzenia zabiegu operacyjnego decyduje lekarz po ocenie objawów pacjenta, funkcji uszkodzonego kręgosłupa oraz układu nerwowego. Bardzo istotna jest analiza diagnostyki obrazowej. Przebieg rehabilitacji po zabiegu będzie zawsze indywidualny ponieważ zależy od wielu czynników. Decyzje o doborze ćwiczeń, pionizacji i momencie powrotu do aktywności dnia codziennego powinni wspólnie podejmować lekarz wraz z fizjoterapeutą. Głównym celem będzie poprawa stabilności oraz siły w obrębie kręgosłupa, obręczy biodrowej oraz kończyn dolnych. Rokowania W przypadku kręgozmyku przedniego są zależne od stopnia ześlizgu kręgu. Leczenie zachowawcze w przypadku niewielkiego ześlizgu i braku objawów neurologicznych może pomóc w zmniejszeniu dolegliwości bólowych oraz złagodzeniu wtórnych skutków choroby. Pacjent w takim przypadku może żyć z tą dysfunkcją przez bardzo długi czas. Poprzez proces rehabilitacji nie ma jednak możliwości korekcji ustawienia kręgosłupa. W przypadku dużego ześlizgu oraz objawów neurologicznych konieczny jest zabieg do komentowania i zadawania pytań pod artykułem!Przemek Jestem fizjoterapeutą i propagatorem zdrowego stylu życia. Moim celem nr 1 jest powrót pacjentów do sprawności. Pisząc i nagrywając dla Was materiały staram się wskazać właściwą drogę do zdrowia i pokazać ile zależy od Ciebie! Ostatnio próbowałam przekonać Was do chodzenia pieszo. Dziś postaram się zachęcić Was do jazdy na rowerze. To po spacerach moja ulubiona forma aktywności fizycznej, której przez długi czas nie doceniałam. Dopiero w zeszłym roku zaczęłam regularnie jeździć i naprawdę pokochałam rower. W tym wpisie dowiecie się co daje jazda na rowerze. A daje naprawdę dużo 🙂 Jazda na rowerze to fantastyczny sposób na spędzanie wolnego czasu. To przyjemna forma aktywności, dzięki której możemy przemierzyć wiele kilometrów, bez większego wysiłku. Oprócz tego regularnie jeżdżąc na rowerze można zaobserwować wiele korzyści. Co daje jazda na rowerze? Największe korzyści, które ja dostrzegam: Przede wszystkim zaletą, którą można zauważyć już po pierwszej wycieczce rowerowej jest rewelacyjne samopoczucie. Po takiej wyprawie jesteśmy szczęśliwi, zadowoleni i pełni energii. Jazda na rowerze to czas dla siebie – można się odprężyć, wyciszyć i zrelaksować, a tym samy oderwać się od codziennych problemów i stresów. Najprzyjemniej wybrać się na wycieczkę rowerową do lasu – wtedy nie trzeba przejmować się samochodami i tym co dzieje się na drodze i można skupić się na podziwianiu przyrody. Świeże powietrze, spokój jakiego można zaznać w lesie redukują stres i działają jak najlepsza psychoterapia. Podczas takiej wycieczki można zapomnieć o bożym świecie. To świetna forma spędzania czasu z rodziną i przyjaciółmi – zamiast siedzieć w domu lub w knajpie można wybrać się na rower i połączyć dwie przyjemności. Ja osobiście uwielbiam wycieczki rowerowe w towarzystwie innych osób. Na spacery często wybieram się sama, jednak jazda na rowerze sprawia mi zdecydowanie większą frajdę, kiedy jadę z kimś. Jazda na rowerze pozwala zrzucić zbędne kilogramy i rewelacyjnie wpływa na wygląd nóg. Wysmukla i kształtuje mięśnie. Wystarczy ok godziny dziennie 3-4 razy w tygodniu, żeby w niedługim czasie zauważyć efekty. Dla mnie te korzyści są najważniejsze i za to kocham rower. A co jeszcze daje jazda na rowerze? Przede wszystkim wiele korzyści dla zdrowia i sylwetki. Regularna jazda na rowerze: Zwiększa wytrzymałość i siłę mięśni (szczególnie łydek i ud). Godzina jazdy średnim tempem pozwala spalić ok 400 kcal. Dzięki temu możemy zrzucić zbędne kilogramy i pozbyć się tkanki tłuszczowej z bioder i ud. Wspomaga przemianę materii, dzięki czemu szybciej tracimy kalorie nawet kiedy nie ćwiczymy. Kształtuje mięśnie nóg – zwłaszcza mięśnie łydek, ud i pośladków, a także wpływa na mięśnie brzucha. Jazda pod górkę znacznie wzmacnia też mięśnie ramion. Pomaga w zwalczaniu cellulitu – dzięki spalaniu tłuszczu i poprawie krążenia limfy tzw. skórka pomarańczowa staje się z czasem mniej widoczna. Wzmacnia mięśnie pleców, które podtrzymują lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Ale tutaj uwaga: ważne jest odpowiednie ustawienie siodełka – zbytnio zgarbiona lub wyprostowana sylwetka powoduje nadwyrężenie kręgosłupa i zmęczenie. Zmusza układ krążenia do wydolniejszej pracy, przez co chroni przed nadciśnieniem, udarem oraz chorobami serca. Podczas rytmicznej jazdy zwiększa się pojemność płuc, krew jest dotleniona, a serce uspokaja się i lepiej pracuje. Dzięki temu organizm jest lepiej dotleniony i sprawniej funkcjonuje. Zwiększa się ogólna wydolność organizmu. Normalizuje poziom cukru we krwi, przez co chroni przed cukrzycą. Chroni przed miażdżycą. Wystarczy 30-40 min cztery razy w tygodniu, żeby obniżyć poziom „złego” cholesterolu i podwyższyć poziom „dobrego” Jazda na rowerze powoduje uruchamianie tzw. „pompy łydkowej” – w czasie ruchu skurcze mięśni goleni pobudzają krążenie żylne, zapobiegając powstawaniu zakrzepów w żyłach. Dzięki temu chroni przed chorobami żył. Pomaga zadbać o odżywienie i dotlenienie chrząstki w stawach, dzięki czemu zapobiega zmianom zwyrodnieniowym, a także chroni przed osteoporozą. Sprzyja podniesieniu odporności immunologicznej, dzięki czemu organizm łatwiej zwalcza infekcje. Spowalnia starzenie się organizmu – dzięki wzmocnieniu tkanek oraz lepszemu dotlenieniu komórek skóra jest bardziej gładka, a ciało wolniej się starzeje. Poprawia funkcjonowanie mózgu – dotleniony mózg pracuje lepiej, dzięki czemu pozwala szybciej się uczyć, poprawia koncentrację oraz refleks. Jazda na rowerze wyzwala endorfiny, czyli hormony szczęścia. Wprowadza w dobre samopoczucie oraz chroni przed stanami depresyjnymi. Żeby w pełni cieszyć się wszystkimi tymi zaletami warto pamiętać, żeby dobrze planować swoje wycieczki. Nie należy się zbytnio forsować. Najlepsze efekty daje jazda w spokojnym, równym tempie po prostej drodze z prędkością ok. 15 km na godzinę. Zaczynając swoją przygodę z rowerem warto zacząć od krótkich tras i stopniowo zwiększać dystans. Każdą dłuższą przejażdżkę warto poprzedzić rozgrzewką. Należy pamiętać też o piciu wody podczas jazdy na rowerze. Warto mieć również świadomość, że jazda na rowerze skraca mięśnie, dlatego każdą przejażdżkę powinno się zakończyć kilkuminutowym rozciąganiem. Ja na początku popełniłam ten błąd i musiałam później długo pracować nad uzyskaniem dawnej elastyczności. Zachęcam Was do jazdy na rowerze, bo to niezwykle przyjemna forma aktywności dająca wiele korzyści. Ja już nie wyobrażam sobie wiosny czy lata bez roweru:) Przekonałam Was do roweru? Poznajcie również 25 korzyści z chodzenia pieszo. Może do spacerów też uda mi się Was przekonać 😉 Strona wykorzystuje pliki cookies w celu prawidłowego działania strony, korzystania z narzędzi analitycznych, zapewniania funkcji społecznościowych oraz systemu komentarzy. Czy zgadzasz się na wykorzystywanie plików cookies? Polityka prywatności Dzieci rozpoczynają naukę jazdy na rowerze z reguły bardzo wcześnie. Kiedy jednak mogą zostać uczestnikami ruchu? Kiedy muszą być pod opieką dorosłych, a kiedy mogą jeździć samodzielnie? Kask i kamizelka odblaskowa dla małych rowerzystów W 2011 w toku prac nad zmianą ustawy prawo o ruchu drogowym pojawiła się propozycja wprowadzenia obowiązku jazdy w kasku w stosunku do dzieci do lat 15-u. W ramach prac legislacyjnych ta propozycja nie znalazła jednak uznania wśród posłów i przepadła w głosowaniu. W konsekwencji rowerzyści (w żadnym wieku) nie mają obowiązku jazdy w kasku. Kwestia ta pozostawiona została dorosłym. Podobnie (na dzień dzisiejszy) obowiązku takiego nie zawiera wchodząca w życie w 2013 roku ustawa o kierujących pojazdami. Zobacz też: Karta motorowerowa – jak ją zdobyć, do czego uprawnia? Elementy odblaskowe (zarówno roweru jak i ubrania) są obowiązkowe w stosunku do rowerzystów w wieku poniżej 15-u lat poruszających się po drodze poza terenem zamieszkanym (w okresie od zmierzchu do świtu). Zobacz też: Czy karta rowerowa będzie obowiązkowa dla wszystkich rowerzystów? Kiedy dziecko może samodzielnie poruszać się po jezdni? Z reguły ten problem dotyczy mniejszych miejscowości i sytuacji dotyczących np. dojazdu do szkoły. Przepisy prawa o ruchu drogowym zawierają kilka okresów granicznych dla poruszania się dziecka po drogach i chodniku: dziecko w wieku do 7-u lat. dziecko w wieku 7-10 lat, dziecko w wieku 10-18 lat, Dziecko w wieku do 7-u lat może korzystać z drogi jedynie pod opieką innego rowerzysty w wieku powyżej 10-u lat (należy tu założyć, że osoba opiekująca się posiada kartę rowerową, prawo jazdy lub jest osobą pełnoletnią). Dziecko w wieku do 7-u lat może samodzielnie poruszać się częścią drogi przeznaczoną wyłącznie dla pieszych (chodnik). Ograniczenia nie obowiązują również w strefie zamieszkania. Zobacz też: Gdzie i jak uzyskać kartę rowerową? Z punktu widzenia przepisów dziecko w wieku do 7-u lat jadące na rowerze pod opieką osoby dorosłej traktowany jest jako pieszy. W przypadku dziecka w wieku 7-10 lat mamy do czynienia z pewną luką prawną i brakuje konkretnych regulacji. Z analizy pozostałych przepisów wynikają następujące zasady: dziecko nadal nie może samodzielnie poruszać się po drodze (aby to robić musi mieć kartę rowerową, a takiej nie może otrzymać) można założyć, że dziecko w tym wieku może poruszać się po drodze pod opieką osoby starszej (analogicznie do dziecka poniżej 7-ego roku życia). W przypadku dziecka w wieku powyżej 10-u lat: może poruszać się samodzielnie po drodze (bez opieki) wyłącznie jeśli posiada kartę rowerową; jeśli nie posiada karty rowerowej – może poruszać się po drodze pod opieką osoby starszej lub posiadającej co najmniej kartę rowerową. poruszanie się po chodniku podlega zasadom ogólnym. z dzieckiem w tym wieku nie można jeździć po chodniku jako opiekun (o czym później) - może poruszać się po chodniku zgodnie z odrębnymi zasadami) Karta rowerowa wydawana jest nieodpłatnie przez dyrektora szkoły podstawowej, gimnazjalnej ponadgimnazjalnej lub szkoły ponadpodstawowej po sprawdzeniu wiedzy i umiejętności niezbędnych do samodzielnego poruszania się po drodze. Poruszanie się z dzieckiem na drodze jako opiekun Osoba kierująca rowerem (a więc posiadająca odpowiednie uprawnienia, z racji posiadania karty rowerowej, prawa jazdy lub osiągniętego wieku) – może korzystać z pewnych udogodnień odnośnie poruszania się rowerem- opiekując się dzieckiem w wieku poniżej dziesięciu lat: Zobacz też: Obowiązkowe wyposażenie motocykla - niezależnie od szerokości chodnika, warunków atmosferycznych i innych przesłanek – może poruszać się po chodniku wraz z dzieckiem (w innym wypadku, z reguły musi korzystać z drogi) - może jechać drogą po jej lewej stronie (analogicznie dla ruchu pieszych – „pod prąd”). Jeśli korzystamy z przyczepki rowerowej dla dzieci – możemy poruszać się po ścieżce rowerowej o ile szerokość naszego pojazdu łącznie nie przekracza 90 cm. (zgodnie z definicją legalną roweru). Chcesz dowiedzieć się więcej, skorzystaj z naszego programu INFORLEX Plan kont dla firm – program

jazda na rowerze przy kręgozmyku